Walka w okopach – ćwiczenia lubelskich terytorialsów

W dzisiejszych czasach prowadzenie działań wojennych w okopach wydaje się być anachronizmem. Jednak ostatnie doświadczenia żołnierzy zza wschodniej granicy, pokazują odmienny obraz sytuacji. Temat umocnień i fortyfikacji polowych w tym budowy okopów, w których można się schronić, przyczaić, ukryć przed przeciwnikiem jest wciąż aktualny.

Inżynieryjne przygotowanie terenu do walki to ogół prac wykonywanych w ramach zabezpieczenia działań bojowych. Okopywanie to podstawowy element rozbudowy fortyfikacyjnej, chroniącej przed ostrzałem nieprzyjaciela na wprost, redukującej skutki ostrzału od góry i bombardowań, służącej do prowadzenia ognia z broni osobistej i zespołowej oraz obserwacji przedpola.

W trakcie szkolenia żołnierze 21 blp zdobywali wiedzę i umiejętności z zakresu technik budowania okopów, dostosowywania stanowisk ogniowych, wykorzystując dostępne osłony terenowe oraz zabezpieczania swoich pozycji, w tym skutecznej ochrony sprzętu technicznego i własnych środków rażenia. Żołnierze zapoznawali się z taktyką walki w okopach, a ratownicy pola walki z metodami ewakuacji rannego i udzielania pierwszej pomocy w trudnych warunkach fortyfikacji polowej.

Podczas szkolenia żołnierze prowadzili rozbudowę linii okopów i przygotowanie plutonowych punktów oporu pod ciągłym zagrożeniem ostrzałem artyleryjskim przeciwnika. Spędzając w okopach pełne doby żołnierze mogli doświadczyć trudów i niewygody codziennego życia w okopie, a także atmosfery ciągłego zagrożenia ostrzałem artyleryjskim. Ostatnim sprawdzianem było odparcie natarcia piechoty przeciwnika z wykorzystaniem amunicji treningowej. Wnioski zebrane z wojny na Ukrainie pokazują nam, że okop w dalszym ciągu pozostaje nieodłącznym elementem zwiększającym przeżywalność żołnierzy na współczesnym polu walki – podsumował dowódca szkolącego się plutonu. 

Rozbudowę inżynieryjną terenu realizują wszystkie rodzaje wojsk zgodnie z planem zabezpieczenia inżynieryjnego działań bojowych.